to jest dobre miasto

nie jest to nawet nowe miasto
bo wszystko już w nim kiedyś było
więc noszę ze sobą zegar
to jest pusty zegar
w nim nic się nie wskazuje
kiedy chodzę pomiędzy
to jestem tylko od i nigdy do
          
muszę tutaj  (pisząc ten pamiętnik) 
zapomnieć o marginesach

dwa i pół lata temu
                   

tyczyliśmy w polu działkę sto na sto
czasami dotykaliśmy ręką ziemi

duży złodziej nosił worki z wapnem
mały ciągnął sanki po glinie
sklepowy (który patrzył zza firanki)
wyszedł przed dom zerkając pod nogi
krzyknął do wszystkich

i panie i panowie i dzieci

na szlaku igły płyta w gramofonie
na drodze szlaka
po drodze pieniądze
w kałuży nów księżyca zabarwiony na szaro
znów świeci się cudzym cieniem